Sarapiqui - La Fortuna

Om 08:00 vertrokken met de auto naar Arenal nadat we eerst nog geld hebben gehaald in Sarapiqui.
De rit naar Arenal was heel erg mooi, veel bergen en ook Ara's gezien onderweg. In eerste instantie kwamen we aan in Arenal lodge, deze lag net voorbij de dam. Maar toen bleken ze ons niet te kennen daar, vond het al raar omdat ik had gelezen dat de laatste 10 km een onverharde weg zou zijn. Dus we moesten weer terug rijden en idd stond er verderop voor de dam een klein bordje langs de kant van de weg met Arenal Observatory Lodge erop. Hadden wij gemist omdat we erg aan het genieten waren van de omgeving...
Wij die afslag genomen en ja hoor..daar begon ons avontuur over de onverharde weg vol met steentjes en kuilen. Het was echt gaaf om daar te mogen rijden, maar ook wel heel vermoeiend en dan is 10 km ook ineens wel lang.

Wij geparkeerd bij de receptie, ingecheckt en naar onze lodge gelopen met onze bepakking. Best wel een eindje in de warmte en berg op. Bij de lodge aangekomen bleek dat we de auto voor de deur konden parkeren.
Toen we de deur open deden van de lodge..wauw wat een kamer en een uitzicht! 2 grote 2 persoons-bedden met een schuifpui ervoor die uitkeken op een mooie tuin en de Arenal vulkaan.

Alles neergelegt en terug naar de receptie om de auto te halen, we namen een andere pad terug door de tuinen, komen we een groepje witsnuitneusbeertjes tegen. Wat een leuke diertjes zijn dat. Voordat we naar de auto gingen eerst naar het restaurant gegaan om wat te eten en te drinken. Vanuit het restaurant (als je er met je rug naar toe staat) heb je uitzicht op een meer aan je linkerhand en voor je uitzicht op de Arenal vulkaan.

Na de lunch de auto bij de lodge gezet en zijn we de omgeving gaan verkennen door naar een waterval te gaan lopen, echt heel mooi! Onderweg probeerde Marchelle nog een luiaard op te roepen door te fluiten, er reageerde er wel eentje door terug te fluiten maar we hebben hem niet kunnen zien. Na de waterval over een hangbruggetje gelopen en de gele route gevolgt (makkelijk). Maar op een gegeven moment hield deze op en konden we kiezen tussen een rode (moeilijke) of een oranje route, wij de rode maar gekozen richting de lodge...dachten we.
Wij lopen en lopen en lopen, zagen van alles maar geen lodge. Toen we dachten dat we verdwaald waren en maar terug wilden gaan lopen zagen we in de verte een bordje, wij erheen en daar stond 'receptie'op. Wij blij..toen kwamen we weer in onze 'achtertuin' uit.

Even bijgekomen en naar het restaurant gegaan om wat te gaan drinken. Hier had je een hele mooie zonsondergang over het meer, daarna heerlijk gegeten en lagen we om 20:30 op bed lekker te lezen.